🌹🌹ராம நவமி

 🌹🌹ராம நவமி. 

ராம ராஜ்ஜியம் வெல்லும். 

நாமெல்லாம் பிறந்த தேதியையும் நட்சத்திரத்தையும் கொண்டாடுகின்றோம். மகான்களுடைய பிறந்த திதியையும், ஜீவசமாதி பூண்ட மகான்களின் திதியையும் கொண்டாடும் வழக்கும் நிலவுகிறது. ஸ்ரீகிருஷ்ண பரமாத்மா பிறந்த அஷ்டமி திதி “ஸ்ரீகிருஷ்ண ஜெயந்தி” அல்லது கோகுலாஷ்டமி யாக அமைய, ஸ்ரீராமர் பிறந்த நவமி திதி, ஸ்ரீராம நவமியாகப் பிரசித்தி பெற்றுள்ளது. புராணங்களின்படி ஸ்ரீகிருஷ்ணரும், ஸ்ரீராமரும் தாங்கள் ஏற்ற மனித  சரீரங்களுக்கான முடிவைச் சாதாரணமாக ஏற்றுக் கொண்டிருப்பினும், தெய்வ மூர்த்திகளின் இத்தகைய லீலானுபூதிகள், ஜீவன்களுக்குப் பாடம் புகட்டும் வகையில், வழிகாட்டும் திருநிகழ்ச்சியாக சர்வேஸ்வரனால் ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ளன என்பதை மறந்து விடலாகாது.

தெய்வாம்சமான ஸ்ரீராமர் மனிதர்களுள் மாணிக்கமாக வாழ்ந்து, மனித சரீரத்திற்குரிய முடிவை ஏற்றுக் கொண்டாலும் அன்னவரை உற்ற தெய்வமாய்ப் பூசித்த அன்றும் இன்றும் என்றும் சர்வேஸ்வரனின் அம்சமாய் அருள்புரியும் ஸ்ரீராமர், ஸ்ரீகிருஷ்ணர் அவதரித்த திதிகளே முக்கியமானவை ஆகின்றன. இன்றும் ஸ்ரீராமா என்று உள்ளன்புடன் அழைத்திடில் ஓடோடி வருபவன் ஸ்ரீராமன். ‘ஸ்ரீகிருஷ்ணா’ என்று அழைத்திடில் நம்மிடம் பறந்தோடி வருபவன்தானே ஸ்ரீகிருஷ்ணன். முடிவில்லாத பரம் பொருளாய் ஆதியும் அந்தமுமாய் விளங்கும் தெய்வ மூர்த்திகளுக்கு எல்லையையா நிர்ணயிக்க முடியும்! அழகிய ஸ்ரீராமனே சர்வேஸ்வரன், அற்புதமான ஸ்ரீகிருஷ்ணனே பரம்பொருள்.
திதி விளக்கம் :- விஞ்ஞானப் பூர்வமாகவும் பஞ்சாங்க ரீதியாகவும், சூரிய கிரகத்திற்கும் சந்திர கிரகத்திற்கும் இடையிலுள்ள விண்வெளி தூரத்தையே திதியாகக் கணக்கிடுகிறார்கள்.. ஈஸ்வரனின் வலது கண்ணே சூரியன், இடது கண்ணே சந்திரன் என்று புராணங்கள் கூறுகின்றன. அனைத்து ஜீவன்களுக்கும் ஒளி தந்து உய்விக்கும் சூரிய பகவானே பரமாத்மா! மனம்தனை ஆட்டி வைத்து மனோபாவங்களை முறைப்படுத்துகின்ற சந்திரனே ஜீவாத்மா! இறைவனின் இரு நேத்திரங்களான பரமாத்மாவும், ஜீவாத்மாவும் இணைந்து கிட்டுவதே முக்தி என்ற தெளிந்த நிலை! இரு கண்களின் ஒருமித்த பார்வையே நல்ல தெளிவைக் கொடுக்கும்.

எனவேதான் சூரியனும் சந்திரனும் இணைகின்ற அமாவாசை தினம் மிகவும், புனிதமானதாக, ஜீவாத்மா, பரமாத்மா ஐக்ய நிலையைத் தருகின்ற உத்தம தினமாகக் கொண்டாடப்படுகின்றது. அமாவாசையன்று பித்ருக்கள் சூர்ய சந்திர கிரஹ சங்கமத்தில் பல அற்புதமான தவங்களையும், பூஜைகளையும் மேற்கொள்கின்றனர். அமாவாசை பித்ரு தர்ப்பணத்திற்குரிய நாள் என்பதை மட்டுமே நாமறிவோம். ஆனால் அமாவாசை மஹிமை என்று விவரித்திடில் அதைக் கேட்டு ஆனந்திக்கவே பல ஜென்மங்கள் எடுத்திட வேண்டும். அத்தகைய உத்தம நிலைகளைத் தரவல்லது அமாவாசையாகும். சூரிய, சந்திர சங்கமத்தில் ஏற்படும் ஒளிப்பிழம்பை நம்மால் காண இயலாது. பளிச்சென்று வானில் தோன்றும் மின்னலைக் கண்டு நம் கண்கள் இருண்டு விடுவது போல, நம் கண்களால் காண இயலாத அளவிற்குத் தோன்றும் இந்த ஜோதியில் தான் தேவாதி தேவர்களும், தெய்வமூர்த்திகளும், தேவதைகளும், விண்ணுலக உத்தம ஜீவன்களும், பித்ருக்களும் புனித ஒளியில் நீராடுகின்றனர். அதே நேரத்தில் தான் நாமும் கடலில் புனித நீராடலை மேற்கொள்கின்றோம். சூர்ய, சந்திர மூர்த்திகள் இணைந்து அருள் பாலிக்கின்ற அற்புதத் திருநாளன்றோ அமாவாசை!

இவ்வாறாக மனித வாழ்விற்கு உத்தம நிலைகளைத் தரவல்லதாகத் திதி பூஜை அமைவதால்தான் மஹான்கள், யோகியர் ஜீவசமாதி பூண்ட திதி நாட்களை விசேஷமானதாகக் கொண்டாடுகின்றோம். எந்த ஒரு மஹானும் பிறந்த நாளிலேயே தம் தெய்வ அருள் நிலையை உடனடியாக உணர்த்திடுவதில்லை. மக்களோடு மக்களாக வாழ்ந்து இன்பதுன்பங்களை அனுபவித்து மக்களுடைய தீவினைக் கர்மங்களைத் தாமே ஏற்று, நோய்களாக, விரயங்களாகத் தாமே அனுபவித்து தம் தெய்வீக சக்திகளை வெளிக்காட்டிடாது மக்களே அதனை உணரும் வண்ணம் நடமாடுந் தெய்வமாய் வாழ்ந்து மனித உடலைச் சட்டையெனக் கழற்றி ஜீவசமாதி ஏற்கின்ற நாள்தான் அவருடைய திதியென நாம் அழைக்கின்றோம். அவர் பிறந்தபோது மஹான் என்று அறியாத நாம் அவருடைய வாழ்க்கையின் தெய்வானுபூதிகளின் மூலம் உய்த்துணர்ந்து ஜீவஸமாதி பூணுகின்ற பொழுதுதான் மஹானின் முக்கியத்துவத்தை உணர்ந்து அவருடைய திதியை விசேஷமாகக் கொண்டாடுகின்றோம். தினசரி பஞ்சாங்க சிரவண பலன்களாகத் திதித்து துதியால் ஐஸ்வர்யமும், நட்சத்திரத் துதியால் பாபநிவர்த்தியும் கிட்டிடுமெனவும் அறிகின்றோம். இது நித்யபூஜா பலன்கள்.. ஆனால் பிறந்த திதி, பிறந்த நட்சத்திரம், இறந்த திதிப் பூஜைகளினால் கிட்டும் பலன்கள் வேறு.
பொதுவாக சாதாரண மனிதர்கள் இறந்த திதியில் செய்யப்படும் தர்ப்பணம், திவசம், அன்னதானம் போன்ற தான தர்மங்கள், ஹோமங்களுக்கு ஆயுள்விருத்தி தரும் சக்தியுண்டு. இறந்தவர்களுக்கு ஆயுள்விருத்தியா? ஆம், ஆயுள் என்பது பூலோக வாழ்வோடு முடிவது என்பது கிடையாது. மேலும் ஆயுள் விருத்தி என்றால் ஆயுளை, ஆரோக்யமாக, நல்மனதுடன் இறை நெறியில் செலுத்தி வாழ்வதாகும். இறந்த மனிதன் 80, 90 ஆண்டுகளாக நீண்ட வருடங்கள் வாழ்ந்திருப்பினும் அதனை ஆயுள்விருத்தியென ஏற்க இயலாது. ஏனெனில்... நோய், தீய எண்ணங்கள், முறையற்ற காமக்குரோத தகாத கார்யங்களில் தாம் ஆயுளில் எத்துணை ஆண்டுகளை அவர் வீணே விரயம் செய்திருப்பார். இதற்குரிய பிராயச்சித்தத்தை அவர் எப்பிறவியிலேனும் செய்தே ஆக வேண்டும். எவ்வாறாக மறு பிறவி எடுப்பினும் நன்முறையில் மேற்கண்டவாறான ஆயுள் விருத்திக்கும், உத்தமமான பித்ரு நிலையை அடைவதற்கும் திதி தேவதையே அருள்புரிவதால் ஒருவருடைய இறந்த திதியே முக்யத்துவம் பெறுகின்றது.

நக்ஷத்ர பூஜை நித்ய பூஜையாக அமைந்தால் பாபங்களை நிவர்த்தி செய்யும். ஆனால் பிறந்த நக்ஷ்த்ர பூஜை வாழ்க்கைக்குத் தேவையான இக, பர சுகங்களைத் தரவல்லது. எனவேதான் நம் வாழ்க்கையில் முறையான சுகபோகங்களுடன் வாழ்வதற்காகப் பிறந்த நட்சத்திரத்தைக் கொண்டாடுகின்றோம்.

இராமாவதாரத்தின் சிறப்பு

இறைபக்தி உன்னதமாக விளங்கிய திரேதாயுகத்திலேயே மனிதனோடு மனிதனாக வாழ்ந்து தன்னுடைய அவதாரத்தன்மையைச் சற்றும் வெளிக்காட்டாது சாதாரண மனிதனைப் போல் இன்ப துன்பங்களை அனுபவித்து அனைத்து ஜீவன்களுக்கும் வழிகாட்டியாக இருப்பவரே ஸ்ரீராமராவார்.
ஸ்ரீராமர், ஜடாயு என்ற கழுகிற்கும் சாதாரண மனிதனைப் போல் தகனக் கிரியைகள் செய்த இடமே வைத்தீஸ்வரன் கோயிலாகும். இன்றும் இக்கோயிலில் பிரசித்தி பெற்றுள்ள ஜடாயு ஹோமகுண்ட சாம்பல், இறைவனுக்குச் சார்த்தப்பட்ட நேத்ரபடி சந்தனம், வில்வ தளம் மூன்றும் சேர்ந்த உருண்டையே இங்கு தெய்வத் திருப்பிரசாதமாக அளிக்கப்படுகின்றது.  ஸ்ரீராமச்சந்திர மூர்த்தியே ஆஹுதிகள் அளித்து அக்னி வளர்த்து ஹோமம் செய்த குண்டம் என்றால் என்னே அதன் மஹிமை

சர்வேஸ்வரனாக விளங்கும் ஸ்ரீராமச்சந்திர மூர்த்தியே ஹோமங்களை நிகழ்த்தி சாதாரண மனிதரைப் போல் வாழ்ந்தாரெனில் நமக்குக் கிட்டும் அனுபவங்கள் எத்தனை எத்தனை! ஹோமம் என்பது ஒவ்வொரு இல்லத்திலும் குறைந்தது மாதம் ஒரு முறையேனும் நிகழ்த்தப்பட வேண்டிய இறை பூஜையாகும். ஹோமத்தைப் பற்றி அறியாத சாதாரண பாமர மக்களும் தம் குடும்பத்தினருடன் தாமே ஹோமத்தை எளிதில் நிகழ்த்துகின்ற வழிமுறைகளை எமது ஆஸ்ரமத்தின் வெளியீடான ‘அருகம்புல் அற்புதனின் மகிமை’ (ஹோம வைராக்யம்) என்ற நூலில் காணலாம்.

ஸ்ரீராமச்சந்திர மூர்த்தி வனவாசத்தை ஏற்றபோதுதான் தசரதரின் பூதவுடல் பூவுலகை நீத்த செய்தி வந்தது. அப்பொழுதே முறையான கிரியைகளை, தர்ப்பண முறைகளை ஸ்ரீராமர் செய்யத் தொடங்கினார். பரதர் தகன முறைகளை ஸ்ரீராமரின் அருளாணைப்படி நிறைவு செய்தார்.

தசரதர் பெற்ற உத்தம நிலை

கலியுக மக்களுக்கு ஸ்ரீராமரின் வாழ்க்கைச் சரிதமே நிறைய ஆன்மீகப் பாடங்களைப் புகட்டுகின்றது.
1. “தந்தை சொல் மிக்க மந்திரமில்லை” என்ற திருவாக்கியத்தின் உண்மைப் பொருளாய் வாழ்ந்து காட்டியவர்.
2. ஏகபத்னி விரதனாய் வாழ்ந்து சீதாபிராட்டியை அன்றி வேறெவரையும் சிந்தனையில் கூட தீண்டாதவர்.
3. நீதிநெறி தவறாத பேரரசனாக இறைநினைவோடு ஆட்சி புரிந்தவர்.
4. தெய்வாவதார மூர்த்தியாக இருந்த போதும் அவதாரத் தன்மையை வெளிக்காட்டாது சாதாரண மனிதனாக சகல இன்ப துன்பங்களையும் அனுபவித்து வாழ்ந்தவர்.
5. பேரரசனாக விளங்கியும், அவதார புருஷனாக இருப்பினும் பெரியோர்களுக்கும், மகரிஷிகளுக்கும், தலைவணங்கி பாமர மக்களின் மேல் பரிபூர்ண அன்பைச் செலுத்தி வாழ்ந்து காட்டியவர்.
இத்தகைய தெய்வத் திருஅவதார மூர்த்தியான ஸ்ரீராமரின் திருக்கரங்களில் தர்ப்பணங்களைப் பெறும் பாக்யத்தை தசரதர் பெற்றாலுங்கூட, தசரதருடைய ஆன்மா உய்வு பெற பல ஆண்டுகள் ஆயினவாம். கேட்பதற்கே மிகவும் வியப்பாக இருக்கின்றதல்லவா? இதற்குரிய காரணமென்ன? ஸ்ரீராமர் நினைத்திருந்தால் தந்தையான தசரதருக்கு எத்தகைய உத்தம நிலையையும் தந்து அருள் செய்திருக்க முடியும். ஆனால் தந்தையாயினும் கூட அவரவர்க்குரிய கர்ம வினைகளை அனுபவித்தே ஆக வேண்டும் என்ற நியதிக்கு உட்பட்டு ஒரு வழிகாட்டியாக வாழ்ந்து காட்டியவரே ஸ்ரீராமர். தசரதர், வனத்திற்கு வேட்டையாடச் சென்றபோது, குருடரான தன் தந்தையின் தாகம் தீர்க்க, தடாகத்தில் நீர் எடுக்கச் சென்ற சிராவணன் என்ற சிறுவனை, நீரின் சலசலப்பில் மான் எனத் தவறாக எண்ணி அம்பெய்து கொன்று விட்டார். மாமன்னராயினும் தசரதர் அடக்கத்தால் பணிவன்புடன் குருடரான பெரியவரிடம் சென்று நடந்ததை விளக்கினார்.
அவரோ, “என்னைப் போல் புத்ரசோகத்தால் நீ துன்பமடைவாய்”, என்று சாபம் அளித்ததும் அதனால்தான் ஸ்ரீராம, லக்ஷ்மணரின் வனவாசத்தால் தசரதர் துன்பமடைந்தார் என்பதையும் நாம் நன்கறிவோம். இங்கு தசரதர் சாபத்தின் விளைவுகளைப் பற்றிய அச்சத்தால்,, சிறுவனாகிய சிராவணனுக்கு நடைபெற வேண்டிய தகனக் கிரியைகளுக்கு முறையாக ஏற்பாடு செய்யத் தவறி விட்டார். மேலும் சிரவணச் சிறுவனை இழந்த குருடரான தந்தையும், அவர்தம் பத்னியும் புத்திரனை இழந்த சோகத்திலேயே தம் எஞ்சிய வாழ்நாளைக் கழித்தனர். இதற்கு நஷ்ட ஈடாக அவர்கள் எத்துணை வசதிகளைப் பெற்றிடினும் புத்ர நஷ்டத்தை எவ்வாறு ஈடு செய்வது? அவர்களுடைய சோகச் சூழல்களே தசரதருக்குப் பெருங்கர்ம வினைகளாயின., இதனால் மேலும் கர்ம வினைகள் பெருகின. இது காரணமாகவே, தசரதர் பூவுடலை நீத்திடினும் ஆன்மா புனிதம் பெற பல ஆண்டுகள் ஆயின. அப்படியானால் அதுவரையில் ஸ்ரீராமர் அளித்த தர்ப்பணங்களின் சக்தி என்னவாயிற்று? சிரவணனை, அறியாமல் செய்த பிழையாக, அம்பெய்து கொன்றமையால் தசரதருக்கு ஏற்பட்ட பெரும் தீவினை கழிந்து அவரைக் கரையேற்ற உதவியது!

கலியுகத்தில் மாதமொரு முறை வரும் அமாவாசைத் தர்ப்பணமளிப்பதே சிரமமாகத் தோன்றுகின்றதல்லவா! ஆனால் ..,ஸ்ரீராமரும் லக்ஷ்மணரும் முறையோடு நித்ய தர்ப்பணாதி, சிராத்த, திவச, பூஜைகளைச் செய்து வந்தனர். ஸ்ரீஆஞ்சநேயர், ஸ்ரீராமதூதனாக ராவணனின் அரசவைக்குச் சென்றபோது ஆஞ்சநேயரின் வாலில் தீ வைத்திட, சீதையின் கற்புக்கனலே ஆஞ்சநேயருக்கு உஷ்ணத்தின் தன்மையைச் சிறிதும் உணராதவாறு குளிர்ச்சியைத் தந்தது என்பதை நாம் அறிவோம். சித்தர்களுக்கே உரித்தான ‘இருடிகள் ராமாயணம்’ பல அரிய, நாம் அறிந்திராத புராண நிகழ்ச்சிகளை அளிக்கின்றது.
ஆஞ்சநேயர் சீதாதேவியிடம் அரக்கர்கள் தம் வாலில் தீ வைத்த போது, அதன் வெப்பத்திலிருந்து தம்மைக் காத்தருளிய சீதாபிராட்டிக்குத் தம் நன்றித் துதியை அளித்திடுகையில், “ஆஞ்சனேயா! உன் நன்றியை ஏற்கும் தகுதி எனக்கில்லை. ஏனெனில் அக்னி பகவானே அரக்கர்கள் இட்ட தீயைத் தம்முள் ஏற்று உன்னைக் காப்பாற்றினார்”, என்று சீதா தேவி பணிவன்புடனும், அடக்கத்துடனும் தெரிவித்தனள். சீதாதேவியின் நிழலாயமைந்து காவல் காத்து நிற்பவரான ஸ்ரீஅக்னிபகவானை ஆஞ்சநேயர் தரிசித்து, “ஸ்வாமி! தாங்களே சீதாதேவியின் கருணையால் என்னை ரட்சித்தீர்கள். தங்களுக்கு நன்றியறிதலாக, அடியேனால் ஆக வேண்டிய பணி ஏதேனும் இருப்பின் நான் மிகவும் மகிழ்ச்சி அடைவேன்”, என்றார். அக்னி பகவானும் தம் பத்னியாம் ஸ்வாஹா தேவியுடன் தரிசனம் தந்து மகிழ்ந்து, “ஆஞ்சநேயா! ராம கார்யத்திற்கு நாங்களும் சேவை செய்கின்ற பாக்யம் உன் மூலமாகக் கிட்டியதே என ஆனந்திக்கின்றோம், என் பத்னியாம் ஸ்வாஹா தேவியின் ஒரு சில அபிலாசைகளைப் பூர்த்தி செய்வாயாக!’’, என்றார்..

அக்னி பகவானின் பத்னியான ஸ்வாஹா தேவியே ஹோமத்தில் ‘ஸ்வாஹா’ என நாமிடும் ஆஹூதிகளை அந்தந்த லோகத்திற்கு எடுத்துச் செல்லும் தெய்வீக சக்தி பெற்றவள்! “ஆஞ்சநேயா! மனிதர்கள், தேவர்கள், அசுரர்கள், தேவாதி தேவ மூர்த்திகளெனப் பலரும் நிகழ்த்துகின்ற ஹோமங்களின் ஆஹுதிகளை, அந்தந்த தெய்வமூர்த்திகளின் லோகங்களுக்கு எடுத்துச் செல்லும் பாக்யத்தைப் பெற்றுள்ளேன். அண்டசராசரத்தில் எவர், எங்கு ஹோமம் நிகழ்த்திடினும் நான் ஆங்கு உடனே பிரசன்னமாக வேண்டும். நீயோ காற்றினும் கடுகிச் செல்லும் சக்தியைப்  பெற்றுள்ளாய்! நவ வியாகரணங்களிலும் பாண்டித்யம் பெற்றுள்ளாய். எனவே பிரபஞ்சத்தின் ஸகல லோகங்களுக்கும் வெகு விரைவில் ஹோம ஆஹுதிகளை எடுத்துச் செல்லும் தவசக்தியை அடியேனுக்கு அருள்வாயாக”, என்றாள் ஸ்வாஹா தேவி. உடனே ஆங்கே ஸ்வதா தேவி பிரசன்னமானாள்.. உலகில் யார் எங்கு தர்ப்பணம் அளித்திடினும் அதனை அந்தந்த பித்ரு லோகத்திற்கு எடுத்துச் சென்று அளிக்கும் தேவியே ஸ்வதா தேவியாவாள். எனவே தான் பித்ரு தர்ப்பண மந்திரத்தில் மூதாதையரின் பெயரைச் சொல்லி “ஸ்வதா நமஸ் தர்ப்பயாமி!” என்று நாம் தர்ப்பணம் அளித்திட, அதனை அம்மூதாதையர் உறைகின்ற பித்ரு லோகத்திற்கு எடுத்துச் சென்று அளிப்பவளே ஸ்வதால் தேவி!
“ஆஞ்சநேயா! அடியேனுக்கு இந்தப் பிரபஞ்சமெங்கும் கந்தர்வர்கள், தேவர்கள், தேவர்கள், தேவமூர்த்திகள், மனிதர்கள் என எவர் எந்நேரத்தில் தர்ப்பணமளித்திடினும் அதனை அந்தந்தப் பித்ரு லோகங்களுக்கு எடுத்துச் செல்ல வேண்டிய பொறுப்பு உண்டு! எனவே எனக்கும் துரித கதியில் பித்ரு தர்ப்பணத்தினைப் பல்வேறு பித்ரு லோகங்களுக்கும் எடுத்துச் செல்கின்ற தவசித்தியினைத் தந்தருள வேண்டுகிறேன்”, என்று ஸ்வதா  தேவியும் வேண்டினள்.. ஸ்ரீஆஞ்சநேயர் திகைத்து நின்றார். “ஸ்ரீராமநாமம் தவிர நான் ஒன்றும் அறியேனே!’’, என்று உரைத்தவரும், அடக்கத்தின் தவப் பெருஞ்சின்னமானவரும், ஒன்பது (நவ) விதமான வியாகரணங்களை உய்த்துணர்ந்தவரும், நைஷ்டிக உத்தம பிரம்மச்சர்ய விரதம் பூண்டவருமான ஸ்ரீஆஞ்சநேயர்  ஸ்வாஹா, ஸ்வதா தேவியருக்குத் துரித கதிக்கான,
1. பூமி மற்றும் ஏனைய கிரஹங்களின் சுழற்சி ரகசியங்கள்
2. துரித கதிக்கு உதவும் சஞ்சீவி மலை மூலிகா பந்தன ரகசியங்கள்
3. அஷ்டமா சித்திகளைவிட சக்தி வாய்ந்த வாயுப் பிரமாண யோக நிலைகள்
4. மலைகள், பள்ளங்கள், நட்சத்திரங்கள், அண்டங்கள், சமுத்திரங்களைக் கடக்கவல்ல தவசித்தியைத் தரும் “ராக பாவ சப்த தியான நிலைகள்”
போன்ற வியாகரண ரகசியங்களைப் போதித்துச் சிறப்புச் செய்தார். இதற்காக ஸ்ரீஆஞ்சநேயர் பெற்ற பரிசு என்ன தெரியுமா? ஸ்வாஹா, ஸ்வதா தேவியர் ஆஞ்சநேயரிடம்,  “ஆஞ்சநேயா! நீ விரும்பும் போது எங்களுடைய இறைப்பணியை அதாவது ஹோம ஆஹுதியையும், தர்ப்பண சக்தியையும் எவருக்கும் எங்கும் அளிக்கும் சக்தியை உனக்கு வழங்குகிறோம்”, என்று ஆசி கூறினர்.
இது சர்வேஸ்வரன் நடத்தும் திருவிளையாடல் தானே!
தம் தந்தை தசரதருக்காகப் பல இடங்களில் நித்ய தர்ப்பணத்தை நன்கு நிகழ்த்தியவாறாக வந்த ஸ்ரீராம, லக்ஷ்மண மூர்த்திகள் ஓர் அற்புதமான திருத்தலத்தை அடைந்தனர். .... அதோ ஸ்ரீராம, லக்ஷ்மண மூர்த்திகள் எள் (திலம்) கொண்டு தர்ப்பணம் அளிக்கின்றனர். ஸ்ரீலக்ஷ்மணர் பித்ருஹோமத்தைப் பூர்ணாஹுதியுடன் நிறைவு செய்திட, அக்னியில் பஸ்மமான பூர்ணாஹுதியிலிருந்தும் , பூமியில் படிகின்ற தர்ப்பண நீரிலிருந்தும் ஒரு ஜோதி எழுகின்றது. ..... கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் ஜோதி விண்ணில் எங்கோ மறைந்து விட்டது. ஸ்ரீராம, லக்ஷ்மண மூர்த்திகள் ஆச்சரியத்துடன் விண்ணை நோக்கினர். அதுவரையில் அருகில் அமர்ந்திருந்த ஸ்ரீஆஞ்சநேயரையும் காணவில்லை! இருவரும் திடுக்கிட்டுச் சுற்றும் முற்றும் பார்த்தனர். வானில் பெரிய சப்தம்! அந்த ஜோதி எங்கு மறைந்ததோ, அதே இடத்திலிருந்து ஒரு பிரகாசமான மேக வட்டம் எழுந்தது!

மேக வட்டத்தைச் சுமந்தவாறு, ஸ்ரீராமநாம ஜபத்துடன் ஸ்ரீஆஞ்சநேயர் ஆங்கே பிரசன்னமானார். இதையெல்லாம் இவ்வாறு விவரிக்கின்றோமே தவிர இவை அனைத்தும் கண்ணிமைக்கும் நேரத்தை விட குறைந்த காலத்தில் நிகழ்ந்து விட்டன! ஸ்ரீஆஞ்சநேயர், கைகூப்பி நின்றார். மேகவட்டம் விரிந்தது! அதனுள்... ஜடாயு கழுகு ஸ்ரீராம, லட்சுமணரை வணங்கித் துதித்தவாறு எழுந்தது. அதன்மேல் ஸ்ரீதசரதர்! ஸ்ரீராம, லக்ஷ்மணர்கள் தம் தந்தையை தண்டமிட்டு வணங்கிட, “ஸ்ரீராமச்சந்திரா! ஸ்ரீலக்ஷ்மணா! நீங்கள் இதுகாறும் எனக்காகச் செய்து வந்த தர்ப்பண பூஜாபலன்கள் இன்று பரிபூர்ணம் அடைந்தன. ராமா! இன்று நீ பிறந்த திதியான நவமி திதியும் கூடியுள்ளது என்னுடைய பெரும்பாக்யமே! இன்று தான் இந்தத் தசரதனுக்கும், ஜடாயுவுக்கும் கர்மவினைகள் நீங்கி, புண்ய, பாவம் அற்ற நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. ஸ்ரீராமா! இந்த ஈஸ்வர வருட நவமி திதியில் அடியேனுக்கும், ஜடாயுவிற்கும் மோட்சம் கிட்டுவதற்கு நீ சிரத்தையோடு அளித்து வந்த நித்ய தர்ப்பண பூஜையும், பித்ரு ஹோமமும் ஆகும். இவற்றின் உத்தராங்கப் பரிபூர்ணப் பலன்களாக யாமிருவரும் மோட்சநிலை பெற்றோம். இதில் எவ்வித ஐயமும் இல்லை. எனவே இத்தலத்தில் ஸ்ரீராமநவமியன்று  தர்ப்பணம், பித்ருஹோமம் மற்றும் தான, தர்மங்களைச் செய்வோர் பலவிதமான அதிஅற்புதப் பலன்களைப் பெறுவார்கள்”, என விளக்கினார் தசரதர். இத்தலமே திலதைப்பதி என்னும் கோயிற்பத்து, திருவாரூர் அருகே உள்ளது. திலம் என்றால் எள் என்று பொருள். ஸ்ரீராம, லக்ஷ்மண மூர்த்திகள் நித்ய தர்ப்பண, பித்ரு ஹோம பூஜைகளைப் பல இடங்களில் செய்து, இந்தத் திலதைப்பதியிலும் செய்திடவே, இத்தலத்தில் தான் அவை பரிபூரணமடைந்து ஜடாயுவும் தசரதரும் மோட்ச நிலையை அடைந்தனர்.

 திலதர்ப்பணபுரி என்கிற திலதைப்பதியில் ஸ்ரீராமநவமி 

வரும் ஸ்ரீராமநவமியினை புதன்கிழமை திலதைப்பதி திருத்தலத்தில் அபிஷேக ஆராதனைகளுடனும், ஹோமம், அன்னதானம், வஸ்த்ரதானம், ஜாதி, இன, பேதமின்றி ஏழைகளுக்கு மாங்கல்ய தானம், ஏனைய பிற தானங்களுடன் கொண்டாடுவது பல அரிய பலன்களைப் பெற்றுத் தரும். இன்று பித்ரு ஹோமம், பித்ரு தர்ப்பணங்கள், சிராத்தம், திவசங்களுடன் மூதாதையர்களுக்கான பூஜைகள் மிக மிக விசேஷமானது ஆகும். இங்கு ஸ்ரீராமநவமி அன்று மூதாதையர்களுக்கான தர்ப்பண பூஜைகளோடு, கழுகாய்ப் பிறந்த ஜடாயுமேல் அன்பு கொண்டு அதற்கும் ஸ்ரீராம, லக்ஷ்மணர் தர்ப்பணம் அளித்தனரல்லவா? அதைப் போல் நாம் அறிந்தோ அறியாமலோ, தெரிந்தோ, தெரியாமலோ அனைவர்க்கும் தர்ப்பணம் அளிப்பது சிறப்புடையது.. நாம் உண்டு களித்த மீன், நண்டு, ஆடு, மாடு , கோழிகள் எத்தனை, எத்தனை?  எத்தனை கோடி தாவரங்களை உணவாக உண்டு நாம் ஆனந்தித்து இருக்கின்றோம்!! ஸ்ரீராமரைப் போல் இங்கு ஸ்ரீராம நவமி அன்று உற்றார், சுற்றம், அயலார் மட்டுமின்றி அனைத்து வகையான பிராணிகள், தாவரங்கள் போன்று அனைத்து ஜீவன்களுக்கும் தர்ப்பணம் அளிப்பது சிறப்புடையதாகும். எத்தனையோ பேர் இல்லத்தில் பூனை, நாய், கிளி, புறா, முயல், மான், பசு, எருமை, மயில் போன்றவற்றை வளர்த்து அவை மடியும் போது கண்ணீர் விடுகின்றனர்.. வெறும் கண்ணீரானது அவ்வுயிர்களுக்கு எவ்வித மேன்மையும் தராது. இதற்குப் பதிலாக நாம் வளர்த்து நம் கண் முன்னரே மடிந்த பிராணிகளுக்கு மட்டுமின்றி , நாம் வளர்த்த, நாம் பயன்பெற்ற பூச்செடிகளுக்கும், தென்னை, மா, பலா போன்ற மரங்களுக்கும் தர்ப்பணங்களை அளிப்பது பெறற்கரிய பாக்யமாகும்.

ஏனைய தலங்களில்....

ஸ்ரீராமநவமியைத் திலதைப்பதியில் கொண்டாடுவது எவ்வளவு மகத்துவம் வாய்ந்தது என்பதை நன்கு விளக்கியுள்ளோம். ஏனையோர் ஸ்ரீராமர் பூஜித்த தலங்களில் (திருப்புல்லாணி, ராமேஸ்வரம் போன்றவை), ஸ்ரீராமர் மூலவராக விளங்கும் தலங்களிலும் (புள்ளபூதங்குடி, மதுராந்தகம், கும்பகோணம், தில்லை விளாகம், வடுவூர், தஞ்சாவூர்), புனிதமான ஆற்றங்கரையிலோ, திருக்கோயில் திருக்குளத்திலோ, தீர்த்தக் கிணறுகளிலோ முறையான தர்ப்பண பூஜை, ஹோமங்களை நிகழ்த்தி ஸ்ரீராமருக்கும், ஸ்ரீஆஞ்சநேயருக்கும், அபிஷேக ஆராதனைகள் செய்வது சிறப்புடையதாகும்..

பலாபலன்கள் :-

 ஸ்ரீராம நவமியை மேற்கண்ட முறையில் கொண்டாடிட,
1. இதுவரையிலும் முறையாகத் தர்ப்பணங்களைச் செய்யாதோர்க்கு ஓரளவு பிராயச்சித்தம் கிட்டும்.

2.  தாய், தந்தை, தாத்தா, பாட்டி போன்றோர் இறக்கும் போது அருகினில் இருக்கும் பாக்யத்தைப் பெறாதோர் ஸ்ரீராமநவமி அன்று திலதைப்பதி தலத்தில் முறையான பூஜைகளை, தர்ப்பணங்களைச் செய்திட தகுந்த பிராயச்சித்தம் கிட்டும்.

3. மூதாதையர்களோ, தாய் தந்தையரோ செய்த தவறுகளினால் சாபங்களோ, தோஷங்களோ, அல்லது பிறருக்குப் பெருந்துன்பங்களோ ஏற்பட்டிருப்பின் இப்பூஜை முறைகள் தக்க பரிகாரங்களைத் தந்து குடும்பத்தினரைக் காப்பாற்றும்.

4. பல சமயங்களில் அறியாமல் செய்கின்ற பிழைகளால் பெரும் துன்பங்கள் விளைகின்றன. இதனால் ஏற்படும் அவதூறு பழிகளிலிருந்து மீட்சி பெற இப்பூஜை பெரிதும் உதவுகின்றது.

5. இப்புனிதத் திருநாளில் தர்ப்பணத்தின் மகிமையை அறியாத ஏழை எளியோர்க்கும் இதன் பலன்கள் சென்றடையுமாறு நாம் தேவையான உதவிகளைச் செய்வது மிகச் சிறந்த மகேசன் சேவையாக அமைகின்றது.

6.ஸ்ரீராமநவமி பூஜையின் முத்தாய்ப்பாக ஸ்ரீஆஞ்சநேய ப்ரபாவம் ஒன்று அமைகின்றது. அதாவது இன்று அளிக்கப்படும் தர்ப்பண பூஜைகளின் சக்தியையும், ஹோமங்களின் ஆஹுதியையும் ஸ்ரீஸ்வாஹா, ஸ்ரீஸ்வதா தேவதையரின் பூரண அனுக்ரஹத்தைப் பெற்று, இவற்றை அந்தந்த பித்ரு லோகங்களுக்கும், தேவாதி தேவலோகங்களுக்கும் அளிப்பவர் ஸ்ரீஆஞ்சநேய மஹாப்ரபு எனில் நாம் எத்தகைய பாக்யம் செய்திருக்க வேண்டும்!

ஸ்ரீஆஞ்சநேயரின் அதிஅற்புதப் பணி : 

திலைதப்பதியில் ஸ்ரீராம, லக்ஷ்மண மூர்த்திகள் தர்ப்பணம் இடுகையில் ஓர் ஜோதி வெளிப்பட்ட வைபவத்தை முன்னர் கண்டோம் அல்லவா? அதனை மீண்டும் இங்கு தொடர்கின்றோம். கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் ஆஞ்சநேயர் அந்த ஜோதிப் பிரவாகத்துடன் சென்று மீண்டும் வருகையில் ஒரு மேக வட்டத்தைச் சுமந்து வந்தாரல்லவா? இதன் பொருள் என்ன?
இறைலீலையாக ஸ்ரீஆஞ்சநேயர், நவமி திதியான அன்று திலதைப்பதி திருத்தலத்திலே ஸ்ரீராம, ஸ்ரீலக்ஷ்மண மூர்த்திகள் ஜடாயுவுக்கும், தசரதருக்கும் உரிய தர்ப்பண பூஜைகளைச் செய்யும் போதுதான் ஸ்ரீஸ்வாஹா, ஸ்வதா தேவிகளிடமிருந்து தாம் பெற்ற வரத்தை நினைவு கூர்ந்தார். “..... நீ விரும்புகையில் எங்களுடைய இறைப்பணியை ஏற்றுச் செய்திடலாம்“ என்ற அருள்வாக்கினை நினைவு கூர்ந்த ஆஞ்சநேயர், அன்று ஸ்ரீராமரும், ஸ்ரீலக்ஷ்மணரும் அளித்த பித்ரு தர்ப்பண சக்தியை ஜடாயுவும், தசரதரும் வசித்த லோகங்களுக்கு எடுத்துச் செல்வதுடன், ஸ்ரீலக்ஷ்மணர் செய்த ஹோமத்தின் பூர்ணாஹுதியைப் பித்ரு லோகங்களுக்கும் எடுத்துச் செல்லும் பாக்யத்தைப் பெற விரும்பி இரண்டு தேவியரையும் தம் மனமுருகப் பிரார்த்தித்தார். ஸ்ரீஸ்வாஹா, ஸ்ரீஸ்வதா தேவியர் மகிழ்ந்து, பரிபூர்ணமான ஆனந்தத்துடன் ஸ்ரீஆஞ்சநேயரை நன்கு ஆசீர்வதித்து அனுப்பினர். ஸ்ரீஆஞ்சநேயர், ஸ்ரீராமரின் திருக்கரங்களிலிருந்து வழிந்த எள்ளையும், நீரையும் சூட்சுமமாகத் தம்முடைய கமண்டலத்தில் ஏந்தி ஜடாயுவின் ஆன்மா உறைந்த கந்த பர்வத ஸ்ரீபுரம் லோகத்திற்கும், தசரதர் நிலைத்திருந்த ஸ்ரீவாசிஷ்ட வைகுந்தபுரி லோகத்திற்கும் எடுத்துச் சென்று சமர்ப்பித்தார்.
ஜடாயுவிற்கும், தசரதருக்கும் என்னே பெரும் பாக்கியம்! தர்ப்பண சக்தியையும், ஆஹுதிகளையும் ஸ்ரீஆஞ்சநேயரே சுமந்து வருகின்றார் என்றால் என்னே அதன் மஹிமை! திலதைப்பதி திருத்தல மகிமையால் ஸ்ரீராமர் பிறந்த நவமி திதியிலேயே ஜடாயுவும், தசரதரும் ஸ்ரீஆஞ்சநேய ப்ரபாவத்தின் மூலமாக மோட்சநிலை பெற்றனர். இத்திருத்தலத்தில் நிகழ்ந்ததால் இந்த புராண வைபவத்தால் ஸ்ரீஆஞ்சநேயர் ஸ்வச்சித்த தில தர்ப்பண அனுக்கிரக சக்தியைப் பெற்றார். இதன் மூலமாக ஸ்ரீராமநவமியன்று திலதைப்பதியில் அபிஷேக, ஆராதனைகளுடன் பித்ருஹோமம், பித்ரு தர்ப்பணம் போன்றவற்றை முறையாகச் செய்வோருக்கு ஸ்ரீஆஞ்சநேயரே ஸ்ரீஸ்வதா, ஸ்ரீஸ்வாஹா தேவியர்களின் பரிபூரண ஆசியோடு அவரவருடைய பித்ரு லோகங்களுக்கு எடுத்துச் சென்று அளிக்கின்ற பாக்கியத்தைப் பெற்றுத் தருகிறார். ஸ்ரீஆஞ்சநேயரின் பூஜையுடன் தான் ஸ்ரீராமநவமி பூஜை பரிபூரணம் அடைகின்றது.

 நண்பர் ஒருவரின் மிக அற்புதமான பதிவு இது, 

 அன்புடன்

 கார்த்திக் நம்பெருமாள் பக்தன்